Zasady wyceny środków trwałych część 2 – Wartość godziwa, kontynuacja działania, ulepszenie środka trwalego

Wartość godziwa jest kwotą, za jaką środek trwały mógłby zostać wymieniony, a zobowiązanie uregulowane na warunkach transakcji rynkowej, pomiędzy zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi, niepowiązanymi ze sobą stronami.

Przy temacie środków trwałych oraz ich wyceny kluczowa jest tematyka utraty wartości aktywów trwałych. Trwała utrata wartości środka trwałego zachodzi, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo, że kontrolowany przez jednostkę składnik aktywów nie przyniesie w przyszłości w znaczącej części lub w całości przewidywanych korzyści ekonomicznych. W przypadku, gdy dochodzi do trwałej utraty wartości takiego aktywa trwałego, jednostka zobowiązana jest do dokonania odpisu aktualizującego doprowadzającego wartość składnika aktywów wynikającą z ksiąg rachunkowych do ceny sprzedaży netto, a w przypadku jej braku – do ustalonej w inny sposób wartości godziwej.

Zagrożenie kontynuacji działania. Jeżeli założenie kontynuacji działalności nie jest zasadne*, to wycena aktywów jednostki następuje po cenach sprzedaży netto możliwych do uzyskania, nie wyższych jednak od cen ich nabycia lub kosztów wytworzenia, pomniejszonych o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, jak również odpisy z tytułu trwałej utraty wartości.

Wycena po cenach sprzedaży netto następuje w szczególności w przeddzień postawienia jednostki w stan likwidacji lub ogłoszenia upadłości, na koniec roku obrotowego, jeżeli na dzień zatwierdzenia sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy jednostka nie będzie kontynuowała działalności, na koniec roku obrotowego przypadającego w czasie trwania postępowania likwidacyjnego lub upadłościowego, a także w przeddzień przekazania, podziału lub sprzedaży jednostki, jeżeli odpowiednia umowa nie przewiduje przyjęcia za podstawę rozliczeń wartości majątku ustalonej przy założeniu, że działalność gospodarcza będzie przez jednostkę kontynuowana.

* Zgodnie z art. 5 ust 2 ustawy o rachunkowości przy stosowaniu przyjętych zasad (polityki) rachunkowości przyjmuje się założenie, że jednostka będzie kontynuowała w dającej się przewidzieć przyszłości działalność w niezmniejszonym istotnie zakresie, bez postawienia jej w stan likwidacji lub upadłości, chyba że jest to niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym. Ustalając zdolność jednostki do kontynuowania działalności, kierownik jednostki uwzględnia wszystkie informacje dostępne na dzień sporządzenia sprawozdania finansowego, dotyczące dającej się przewidzieć przyszłości, obejmującej okres nie krótszy niż jeden rok od dnia bilansowego.

Jeżeli przy nabyciu, wytworzeniu aktywów trwałych powstają różnice kursowe, zwiększają one cenę nabycia lub koszt wytworzenia środków trwałych lub środków trwałych w budowie.

Ulepszenie środka trwałego. Wartość początkową środka trwałego, która stanowi cenę nabycia lub koszt wytworzenia powiększają koszty jego ulepszenia tzn. przebudowy, rozbudowy, modernizacji lub rekonstrukcji. Koszty ulepszenia powodują, że wartość użytkowa środka przewyższa posiadaną przy przyjęciu do używania wartość użytkową, mierzoną okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych przy pomocy ulepszonego środka trwałego, kosztami eksploatacji lub innymi miarami.

Leave Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *